از لالا یی مادرم تا اندوه این دشت فاصله ای است مجهول در بودن
خویش.
خیال پاییز کودکیم در طرح اندام انتظار نیست
هنوز هم عشق را می توان جست در کوچه هایی که باد رد پای کودکیم
را با خود برد
به سرزمینی که آدمیانش از تمام آمدگان ورفتگان معصومیت را به
اندوه نشسته اند
میان من تو راهی نیست جز بوسه باد
|
متن دلخواه شما
|
|